W niedzielę w Pawilonie Czterech Kopuł zakończyła się wystawa „Abakanowicz. Totalna”. Obejrzały ją dziesiątki tysięcy osób

Gdy oglądałem wystawę „Abakanowicz. Totalna” w Pawilonie Czterech Kopuł, napotkana seniorka z Borów Tucholskich powiedziała, że jest zdumiona i zachwycona. Dużo młodsza od niej wrocławianka opowiadała o wartości życia zaklętej w rzeźbach i tkaninach. „Z czego jesteśmy utkani? Kim jesteśmy?” Takie pytania stawiała sobie, przechadzając się po białych, przestronnych salach muzealnych, w których prace Magdaleny Abakanowicz oddychały pełną piersią i prezentowały się potężniej (nie tylko rozmiarem), niż są w rzeczywistości.

Wystawę we Wrocławiu obejrzało ponad 27 000 osób

Krytycy i kuratorzy nie szczędzili komplementów. Pisali o wystawie dopracowanej i totalnej, o jednym z najważniejszych wydarzeń artystycznych ostatnich miesięcy, jeśli nie lat. Z satysfakcją oceniał ją dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu, które po raz pierwszy w historii w jednym miejscu pokazało prawie wszystkie (około 50) dzieła Abakanowicz ze swoich zbiorów. A kolekcja ta jest największa i najbardziej reprezentatywna w Polsce. Powstawała przez blisko czterdzieści lat w wyniku współpracy artystki z Mariuszem Hermansdoferem, kustoszem zbiorów, a później dyrektorem muzeum.

Do Wrocławia na Abakanowicz przyjechali goście z różnych miast Polski i z dalszych zakątków. Turyści, miłośnicy i koneserzy sztuki, z kuratorami z Wielkiej Brytanii czy Stanów Zjednoczonych na czele. Już mniej więcej w połowie trwania wydarzenia było wiadomo, że „Abakanowicz. Totalna” odniesie sukces frekwencyjny. Ostatecznie wystawę, prezentowaną od 18 grudnia do 28 sierpnia, obejrzało ponad 27 000 osób. Kolejnych kilka tysięcy wzięło udział w zajęciach towarzyszących (wykłady, oprowadzania, zajęcia plastyczne). Dodatkowo dział edukacji muzeum przeprowadził 771 lekcji.

Pragniemy wyrazić nasze uznanie za retrospektywną wystawę, którą zorganizowaliście Państwo w przestrzeniach Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Jest to wystawa znakomita, dopracowana w każdym szczególe. Na pewno jedna z najlepszych wystaw Magdaleny Abakanowicz ostatnich lat.

fragment listu podpisanego przez Magdalenę Grabowską i Tomasza Piątkowskiego z zarządu fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego

Tomasz Hołod

Na szczęście Abakanowicz jest we Wrocławiu na stałe

Pawilonu Czterech Kopuł pilnują Rycerze Króla Artura, a nad bulwarem Xawerego Dunikowskiego unoszą się Ptaki, które przed kilkoma laty odleciały tam z ulicy Świdnickiej. Poza tym w tym roku dzieła z kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu będą prezentowane wystawach na Zamku Królewskim w Warszawie (z cyklu „War games” i „Plecy”) i w Tate Modern w Londynie (cztery abakany).

Tomasz Hołod

Magdalena Abakanowicz jest uważana za najbardziej znaną na świecie polską artystkę nowoczesną. Nie bez kozery. Otrzymała polskie, francuskie i włoskie odznaczenia państwowe oraz tytuły honoris causa uczelni artystycznych w Londynie, Bostonie, Nowym Jorku czy Chicago. Prezentowała swoje prace na ponad 70 wystawach indywidualnych i zbiorowych w zagranicznych muzeach i galeriach. Zresztą obiekty jej autorstwa nie tylko w Polsce wymknęły się z muzealnych i galeryjnych przestrzeni. Są zainstalowane w plenerze na trzech kontynentach: w Europie, Azji i w Ameryce Północnej. Można się na nie natknąć, przechadzając się po Jerozolimie, Seulu, Filadelfii, Phoenix, Duisburgu, Paryżu…

Są tak charakterystyczne, że pod dachami muzeów i pod gołym niebem poznać je można bez pudła, o każdej porze dnia i nocy. Raz widziane, na zawsze zapamiętane. Podobnie jak zakończona w niedzielę wystawa „Abakanowicz. Totalna”.

Magdalena Abakanowicz (1930 – 2017) jest znana na całym świecie

Urodzona 20 czerwca 1930 w Falentach, zmarła 20 kwietnia 2017 w Warszawie.

Rzeźbiarka, autorka tkanin przestrzennych i instalacji. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

W latach 60. tworzyła nowatorskie, trójwymiarowe formy (abakany) opracowaną przez siebie techniką tkania. Przejawami jej twórczości z lat późniejszych są figury z tkaniny jutowej i żywicy. Rzeźbiarka pracowała w kamieniu, metalu i drewnie. Część jej prac zainstalowano pod gołym niebem, w miastach takich jak Wrocław, Seul, Dallas i Chicago. W Polsce jej największą realizacją jest grupa 112 postaci „Nierozpoznani” w Poznaniu.

Tomasz Hołod

W miejscach publicznych na trzech kontynentach

Azja

1. Negev, Muzeum Izraela w Jerozolimie, Izrael, 1987
2. Przestrzeń smoka, Seul Olympic Park, Korea Południowa, 1988
3. Mądra głowa V i stojąca figura, Nagoya City Art Museum, Japonia, 1992
4. Przestrzeń umilkłych istnień, Hiroshima City Museum of Contemporary Art, Japonia, 1992 – 1993

Ameryka Północna

1. Szarkofagi w szklanych domach, Storm King Art Center, Mountainville, Stany Zjednoczone, 1983 – 1989
2. Mądre głowy I-IV, John Kluge Collection, Charlottesville, Stany Zjednoczone, 1989/1992
3. Tłum z brązu, Nasher Sculpture Center Dallas, Stany Zjednoczone, 1990 – 1991
4. Dziewczęta, National Gallery of Art, Waszyngton, Stany Zjednoczone, 1992
5. Mądre Głowy, VI-VII, Walker Art. Center, Minneapolis, Stany Stednoczone, 1992
6. Dwie figury na belce, Overland Park, Kansas, Stany Zjednoczone, 1992
7. Rękodrzewa, Runnymede Sculpture Farm, Woodside, Kalifornia, Stany Zjednoczone, 1992 – 1993
8. Manus, Western Waschington University, Sculpture Garden, Bellingham, Stany Zjednoczone, 1994
9. 30 stojących figur z brązu, Nelson-Atkins Museum, Kansas City, Stany Zjednoczone, 1994/1999
10. Figura na belce z kołami, Toledo Art Museum, Tolego, Ohio, Stany Zjednoczone, 2000
11. Ptaki Wiadomości Dobrego i Złego, Woman’s Club of Wisconsin, Millwaukee, Stany Zjednoczone, 2001
12. Przestrzeń kamienia, Ground for Sculpture, Hamilton, Stany Zjednoczone, 2002
13. Akwarium na wolnym powietrzu, Filadelfia, Stany Zjednoczone, 2003
14. Duże figury, Princeton University, Princeton, Stany Zjednoczone, 2004
15. Biegnący, Sculpture Garden, Phoenix Art Museum, Phoenix, Stany Zjednoczone, 2005
16. Idący, Vancouver, Kanada, 2006
17. Agora, Grant Park, Chicago, Stany Zjednoczone, 2005 – 2006

Europa

1. Forma stojąca, Elbląg, Polska, 1965
2. Katarsis, Fattoria di Celle, Pistoia, Włochy, 1985
3. Przestrzeń dziewięciu figur, Immanuel-Kant-Park, Duisburg, Niemcy, 1990
4. Przestrzeń nieznanego rozwoju, Europos Parkas, Litwa, 1998
5. Ryba, Oriente Train Station, Lizbona, Portugalia, 1998
6. Figura Rompa, Biarritz, Francja, 2000
7. Figura Ultima, Museum Wurth, Kunzelsau, Niemcy, 2000
8. Manus ultimus, Jardin des Tuileres, Paryż, Francja, 2000
9. Nierozpoznani, Park Cytadela, Poznań, Polska, 2001/2002
10. Figura Ultima, Skulpturenpark Schloss Gottorf, Szlezwik, Niemcy, 2004
11. Figury kroczące, Gerish Skulpturenpark, Neumunster, Niemcy, 2004
12. Bracia, Danubiana Meulensteen Art Museum, Bratysława, Słowacja, 2005
13. Figury z serii Agora, Śrem, Polska, 2005
14. Rycerze Króla Artura, Pawilon Czterech Kopuł, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Polska, 2007
15. Ptak Wielkostrzydły, Ptak Dwuskrzydłowy, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Polska, 2007 – 2008
16. Ptaki, bulwar Xawerego Dunikowskiego (wcześniej ul. Świdnicka), Wrocław, Polska, 2009/2015
17. Rycerze Króla Artura, Warszawa, Polska, 2010

Lista sporządzona na podstawie multimedialnych plansz będących wstępem do wystawy w Pawilonie Czterech Kopuł.